از منظر روایات اهل سنت و شیعه ، مهدویت مانند نبوت ، از امور غیبی و از اسرار دینی است.

واقعیت آن است که در قلمرو اسرار و غیبت ، آنچه ضرورت دارد ، ایمان و باور صادقانه است. نباید انتظار داشت که ابزار محدود مشاهده و آزمون بتواند همه ی واقعیت ها را به محک بکشد و حتی بتواند واقعیات تجربی و آزمون پذیر را چنان که باید ، به دقت و یقین دریافت کرد. امروزه افزون بر آنکه وامداری علوم تجربی به مبانی ماورای طبیعی اثبات شده ، واقع نمایی علوم تجربی در قلمرو ماده نیز سخت زیر سوال رفته است.

با این وصف ، نباید سرنوشت دستگاه مهدویت را به روش های محدود علوم گره زد ؛ در عین حال موضوعی مثل طول عمر مهدی موعود ، از هر سه منظر دین ، عقل و علم قابل دفاع است.

در سوره عنکبوت ، آیه 14 تصریح شده است که نوح (ع) تنها به مدت 950 سال در میان قوم خویش پیامبری کرد. این در حالی است بر حسب برخی روایات ، نوح نزدیک به 1600 سال عمر کرده است.

در سوره کهف ، آیات 18 و 25 سخن از درنگ و خفتن بیش از سیصد سال اصحاب کهف است. روشن است که آنان پیش از خفتن و پس از آن ، به مدتی که برای ما دانسته نیست ، عمر کرده اند.

همچنین از ظاهر آیات قرآن کریم استفاده می شود که عیسی بن مریم (ع) ، نه تنها به قتل نرسیده و به صلیب کشیده نشده است ، بلکه در نزد خدای عزیز و حکیم به حیات خویش ادامه می دهد.

در تفسیر آیه 159 سوره نساء ، روایاتی از شیعه و سنی نقل شده است که عیسی بن مریم (ع) پیش از قیامت ، با ظهور مهدی (عج) به زمین باز می گردد ؛ یهودیان و ترسایان به پیامبری او ایمان می آورند و او پشت سر امام (ع) نماز می گزارد.

امکان طول عمر ، بر آنان که باورهای خود را به مطالعات علمی و دانش بشری گره می زنند نیز پذیرفتنی است. در گزارش های روزمره ، انسان های کهن سال با عمر 150 سال دیده می شوند. وجود این طیف از مردان و زنان در تاریخ ، سبب شده است کسانی به تراجم آنان توجه کرده ، کتاب ها و رساله هایی را بنویسند. شیخ صدوق در کتاب کمال الدین و تمام النعمه ، کتاب المعمرین و شماری از کسانی را که در آن کتاب معرفی شده اند ، نام می برد. سید مرتضی در کتاب الامالی ، نام و شرح حال شمار بسیاری از دراز عمران را آورده است. در میان آنان به کسانی با عمری حدود 150 تا 300 سال بر می خوریم.

پیش از اینها می توان به جناب خضر (ع) اشاره کرد. به علاوه ، مطالعات زیست شناختی نیز امکان طول عمر را تایید می کند. دکتر الکسیس کارل ، با انجام تجربه های دقیق اثبات کرد که به درون اجزای مورد آزمایش ، پیری راه نمی یابد.